در این جلسه عمدتا اقدام کولی و مید، مخصوصا مید، که چگونه تلاش کرد با استفاده از تلفیق محرک و پاسخ (از روانشناسی رفتارگرا) و کنش متقابل (از جامعه شناسی) در بستر یک تلفسف پراگماتیستی، «معنی» را کاملا به افق حیوان و ماده برگرداند و آن را در حد گفتگوی ژست ها که در حیوان هم هست، تنزل دهد. همچنین توضیحی درباره هوسرل بیان شد تا مقدمه باشد برای بحث شوتس در جلسه بعد